Stories

Ζωές στη σκιά των δέντρων

Στο μικρό καφενείο-παντοπωλείο του χωριού επικρατεί μια μικρή αναστάτωση.. κόσμος μπαίνει με μικρά χαρτάκια στα χέρια και λίγο αργότερα βγαίνει με κούτες και σακούλες. Κάποιοι κάθονται και περιμένουν πίνοντας αναψυκτικό ή καφέ. Είναι Παρασκευή και σήμερα είναι ημέρα αργίας, μία ευκαιρία να χαλαρώσουν και να προμηθευτούν τα απαραίτητα της εβδομάδας. Εγώ, διακριτικά, κάθομαι σε μια…

Αναμνήσεις φθινοπώρου.

Όταν επισκέπτεσαι έναν τόπο ξανά και ξανά και κάθε φορά έχεις τον ίδιο ενθουσιασμό, για πολλούς είναι κάτι το περίεργο, το ακατανόητο. Όμως οι πολλοί δεν ξέρουν ότι μπορείς να αγαπάς έναν τόπο όπως αγαπάς έναν άνθρωπο. Ότι δεν βαριέσαι να τον κοιτάς και να είσαι μαζί του, όπως δεν βαριέσαι και δεν σταματάς ποτέ…

Δαδιά…δεν καίγεται η ελπίδα.

<<Σήμερα έλεγε για καταιγίδες, για να δούμε..μία βροχή σίγουρα θα βοηθούσε>>. Μου λέει ο Γιουσούφ καθώς αγναντεύουμε προς το δάσος.  Ήταν Κυριακή πρωί στο παρατηρητήριο της πυροσβεστικής, το οποίο βρίσκεται στον λόφο ακριβώς πάνω από το κεντρικό κτήριο του φορέα διαχείρισης του εθνικού πάρκου Δαδιάς. Είχαν περάσει 18 μέρες μετά τις πρώτες φλόγες και 10…

Η Καλύβα

Ημέρα πρώτη  <<Πω ρε φίλε αυτό ήταν.. επιτέλους φτάσαμε! Αυτή η τελευταία ανηφόρα με “έκαψε”>>.  Μπαίνω στην καλύβα και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να αφήσω το σακίδιο και να καθίσω στην πρώτη καρέκλα που θα βρω μπροστά μου. Το βλέμμα φεύγει στο χώρο γύρω μου.. κοιτώ τη μικρή κουζίνα στο βάθος με τη…

Φώτο-ιστορίες “Μόνος στο δάσος”

Ήταν αρχές του Οκτώβρη και ερχόταν Σαββατοκύριακο.. κι εγώ έψαχνα απεγνωσμένα να εκμεταλλευτώ το κενό που είχε προκύψει στο οικογενειακό πρόγραμμα. Ήταν μια σπάνια ευκαιρία αλλά από ό, τι φάνηκε μόνο για μένα.. έτσι έμεινα μόνος να ψάχνω τρόπο και τόπο για να αποδράσω στα αγαπημένα δάση της Ροδόπης. Τελικά, ο δρόμος με έφερε για…

“Αντάμα” Στον κύκλο της μετακινούμενης κτηνοτροφίας.

” Τα βρεγμένα ξύλα “σφύριζαν” και άφριζαν ανάμεσα στις φλόγες μέχρι να χάσουν την υγρασία τους, έπειτα καιγόντουσαν κι αυτά κάτω από το ψιλόβροχο που ακόμα δεν έλεγε να σταματήσει. Εμείς πάλι για ώρες προσπαθούσαμε να στεγνώσουμε δίπλα τους, μάταια όμως· ήμασταν μούσκεμα μέχρι το κόκαλο. Η συζήτηση γινόταν στα όρθια, μακριά από την ειδυλλιακή…

“Ίχνη ελευθερίας” Μικρές εξορμήσεις

Ίχνη από ζώα παντού.. στο χιόνι μπορείς να δεις σχεδόν όλη την πανίδα ενός οικοσυστήματος. Ήμουν ακόμη μια φορά στα ορεινά και άλλη μια φορά με χιόνι, μιας και αυτή η χειμερινή σεζόν  ήταν πλούσια σε χιονοπτώσεις. Είχα διαλέξει την αγαπημένη μου διαδρομή και απολάμβανα τις ιδανικές συνθήκες για πεζοπορία. Ο γνώριμος ήχος από το…

Φρακτό π.122

8 λεπτά(ανάγνωσης) ” << Τάσο πού πάμε ρε…Τάσο πού πάμε.. >>. Ακουγόταν περιστασιακά γύρω μου.. κάποιες φορές πίσω από έναν βράχο και άλλες μέσα από την πυκνή βλάστηση. Μετά από λίγο όμως η φωνή που αρχικά  έμοιαζε να ρωτά, τώρα, όλο και περισσότερο, γινόταν μια φωνή αγωνίας πάρα απορίας. ” Σούρουπο και το τελευταίο φως…

Ροδόπη η μεγάλη περιπέτεια.

“Στη Ροδόπη μπορείς να ζήσεις την περιπέτεια που πάντα έψαχνες. Μέσα στην άγρια και ακατέργαστη φύση της βρίσκεις την ξεχασμένη ομορφιά του τόπου και του ανθρώπου. ” Πρώτες πρωινές ώρες στο βουνό και πέφτουμε σε “κυκλοφοριακό…” ένα μεγάλο κοπάδι αγελάδων μπλοκάρει το δρόμο.<<Πού τα πάει τόσα ζώα ρε φίλε από εδώ; >><<Θα τα ανεβάζει επάνω…

Ακολουθώντας την Περσεφόνη

“Ακολουθώντας την “κόρη” βλέπεις τη ζωή εκεί που άλλοι βλέπουν τον θάνατο, βλέπεις τον βλαστό να συναντά τον σπόρο..”Ένα βίντεο μια στιγμή ίση με μια μέρα στο βουνό.. Μια πρώτη προσπάθεια να σας βάλω στον κόσμο που εγώ βλέπω όταν είμαι εκεί έξω.

Δεύτερη ευκαιρία

Ζούμε σε μια εποχή που σχεδόν τίποτα δεν αξίζει μια δεύτερη ματιά. Έχουμε μετατρέψει τα μάτια μας σε αδηφάγους καταναλωτές εικόνας.. και ίσως όχι μόνο. Ως τέτοιοι, λοιπόν, θέλουμε την εικόνα στα καλύτερά της, την τέλεια ομορφιά.Καθημερινά ο καθένας μας με το πρώτο φως της οθόνης και την υποκειμενική και αντικειμενική του κρίση δικάζει, αξιολογεί,…

Παπίκιον “Στη χώρα των Γιγάντων”

“Γιατί πάντα ο άνθρωπος αναζητούσε τον Θεό στη φύση ; ” Δεν είμαι θεοσεβούμενος άνθρωπος και σίγουρα όχι δογματιστής.Ταπεινός και περίεργος μπροστά στα φυσικά και κοσμικά φαινόμενα, δήλωνα και δήλώνω θαυμαστής αυτού του κόσμου. Στην ιδέα όμως να κάνουμε το φθινοπωρινό και πεζοπορικό μας διήμερο στο Παπίκιον όρος, δεν αντιστάθηκα και μπήκα στον πειρασμό να…

Loading…

Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: