Ζωές στη σκιά των δέντρων

Στο μικρό καφενείο-παντοπωλείο του χωριού επικρατεί μια μικρή αναστάτωση.. κόσμος μπαίνει με μικρά χαρτάκια στα χέρια και λίγο αργότερα βγαίνει με κούτες και σακούλες. Κάποιοι κάθονται και περιμένουν πίνοντας αναψυκτικό ή καφέ. Είναι Παρασκευή και σήμερα είναι ημέρα αργίας, μία ευκαιρία να χαλαρώσουν και να προμηθευτούν τα απαραίτητα της εβδομάδας. Εγώ, διακριτικά, κάθομαι σε μιαContinue reading “Ζωές στη σκιά των δέντρων”

Αναμνήσεις φθινοπώρου.

Όταν επισκέπτεσαι έναν τόπο ξανά και ξανά και κάθε φορά έχεις τον ίδιο ενθουσιασμό, για πολλούς είναι κάτι το περίεργο, το ακατανόητο. Όμως οι πολλοί δεν ξέρουν ότι μπορείς να αγαπάς έναν τόπο όπως αγαπάς έναν άνθρωπο. Ότι δεν βαριέσαι να τον κοιτάς και να είσαι μαζί του, όπως δεν βαριέσαι και δεν σταματάς ποτέContinue reading “Αναμνήσεις φθινοπώρου.”

Δαδιά…δεν καίγεται η ελπίδα.

<<Σήμερα έλεγε για καταιγίδες, για να δούμε..μία βροχή σίγουρα θα βοηθούσε>>. Μου λέει ο Γιουσούφ καθώς αγναντεύουμε προς το δάσος.  Ήταν Κυριακή πρωί στο παρατηρητήριο της πυροσβεστικής, το οποίο βρίσκεται στον λόφο ακριβώς πάνω από το κεντρικό κτήριο του φορέα διαχείρισης του εθνικού πάρκου Δαδιάς. Είχαν περάσει 18 μέρες μετά τις πρώτες φλόγες και 10Continue reading “Δαδιά…δεν καίγεται η ελπίδα.”

Η Καλύβα

Ημέρα πρώτη  <<Πω ρε φίλε αυτό ήταν.. επιτέλους φτάσαμε! Αυτή η τελευταία ανηφόρα με “έκαψε”>>.  Μπαίνω στην καλύβα και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να αφήσω το σακίδιο και να καθίσω στην πρώτη καρέκλα που θα βρω μπροστά μου. Το βλέμμα φεύγει στο χώρο γύρω μου.. κοιτώ τη μικρή κουζίνα στο βάθος με τηContinue reading “Η Καλύβα”

Φώτο-ιστορίες “Μόνος στο δάσος”

Ήταν αρχές του Οκτώβρη και ερχόταν Σαββατοκύριακο.. κι εγώ έψαχνα απεγνωσμένα να εκμεταλλευτώ το κενό που είχε προκύψει στο οικογενειακό πρόγραμμα. Ήταν μια σπάνια ευκαιρία αλλά από ό, τι φάνηκε μόνο για μένα.. έτσι έμεινα μόνος να ψάχνω τρόπο και τόπο για να αποδράσω στα αγαπημένα δάση της Ροδόπης. Τελικά, ο δρόμος με έφερε γιαContinue reading “Φώτο-ιστορίες “Μόνος στο δάσος””

“Αντάμα” Στον κύκλο της μετακινούμενης κτηνοτροφίας.

” Τα βρεγμένα ξύλα “σφύριζαν” και άφριζαν ανάμεσα στις φλόγες μέχρι να χάσουν την υγρασία τους, έπειτα καιγόντουσαν κι αυτά κάτω από το ψιλόβροχο που ακόμα δεν έλεγε να σταματήσει. Εμείς πάλι για ώρες προσπαθούσαμε να στεγνώσουμε δίπλα τους, μάταια όμως· ήμασταν μούσκεμα μέχρι το κόκαλο. Η συζήτηση γινόταν στα όρθια, μακριά από την ειδυλλιακήContinue reading ““Αντάμα” Στον κύκλο της μετακινούμενης κτηνοτροφίας.”

“Ίχνη ελευθερίας” Μικρές εξορμήσεις

Ίχνη από ζώα παντού.. στο χιόνι μπορείς να δεις σχεδόν όλη την πανίδα ενός οικοσυστήματος. Ήμουν ακόμη μια φορά στα ορεινά και άλλη μια φορά με χιόνι, μιας και αυτή η χειμερινή σεζόν  ήταν πλούσια σε χιονοπτώσεις. Είχα διαλέξει την αγαπημένη μου διαδρομή και απολάμβανα τις ιδανικές συνθήκες για πεζοπορία. Ο γνώριμος ήχος από τοContinue reading ““Ίχνη ελευθερίας” Μικρές εξορμήσεις”

Φρακτό π.122

8 λεπτά(ανάγνωσης) ” << Τάσο πού πάμε ρε…Τάσο πού πάμε.. >>. Ακουγόταν περιστασιακά γύρω μου.. κάποιες φορές πίσω από έναν βράχο και άλλες μέσα από την πυκνή βλάστηση. Μετά από λίγο όμως η φωνή που αρχικά  έμοιαζε να ρωτά, τώρα, όλο και περισσότερο, γινόταν μια φωνή αγωνίας πάρα απορίας. “ Σούρουπο και το τελευταίο φωςContinue reading “Φρακτό π.122”

Ροδόπη η μεγάλη περιπέτεια.

“Στη Ροδόπη μπορείς να ζήσεις την περιπέτεια που πάντα έψαχνες. Μέσα στην άγρια και ακατέργαστη φύση της βρίσκεις την ξεχασμένη ομορφιά του τόπου και του ανθρώπου. “ Πρώτες πρωινές ώρες στο βουνό και πέφτουμε σε “κυκλοφοριακό…” ένα μεγάλο κοπάδι αγελάδων μπλοκάρει το δρόμο.<<Πού τα πάει τόσα ζώα ρε φίλε από εδώ; >><<Θα τα ανεβάζει επάνωContinue reading “Ροδόπη η μεγάλη περιπέτεια.”