Φώτο-ιστορίες “Μόνος στο δάσος”

Ήταν αρχές του Οκτώβρη και ερχόταν Σαββατοκύριακο.. κι εγώ έψαχνα απεγνωσμένα να εκμεταλλευτώ το κενό που είχε προκύψει στο οικογενειακό πρόγραμμα. Ήταν μια σπάνια ευκαιρία αλλά από ό, τι φάνηκε μόνο για μένα.. έτσι έμεινα μόνος να ψάχνω τρόπο και τόπο για να αποδράσω στα αγαπημένα δάση της Ροδόπης. Τελικά, ο δρόμος με έφερε γιαContinue reading “Φώτο-ιστορίες “Μόνος στο δάσος””

“Αντάμα” Στον κύκλο της μετακινούμενης κτηνοτροφίας.

” Τα βρεγμένα ξύλα “σφύριζαν” και άφριζαν ανάμεσα στις φλόγες μέχρι να χάσουν την υγρασία τους, έπειτα καιγόντουσαν κι αυτά κάτω από το ψιλόβροχο που ακόμα δεν έλεγε να σταματήσει. Εμείς πάλι για ώρες προσπαθούσαμε να στεγνώσουμε δίπλα τους, μάταια όμως· ήμασταν μούσκεμα μέχρι το κόκαλο. Η συζήτηση γινόταν στα όρθια, μακριά από την ειδυλλιακήContinue reading ““Αντάμα” Στον κύκλο της μετακινούμενης κτηνοτροφίας.”

“Ίχνη ελευθερίας” Μικρές εξορμήσεις

Ίχνη από ζώα παντού.. στο χιόνι μπορείς να δεις σχεδόν όλη την πανίδα ενός οικοσυστήματος. Ήμουν ακόμη μια φορά στα ορεινά και άλλη μια φορά με χιόνι, μιας και αυτή η χειμερινή σεζόν  ήταν πλούσια σε χιονοπτώσεις. Είχα διαλέξει την αγαπημένη μου διαδρομή και απολάμβανα τις ιδανικές συνθήκες για πεζοπορία. Ο γνώριμος ήχος από τοContinue reading ““Ίχνη ελευθερίας” Μικρές εξορμήσεις”

Φρακτό π.122

8 λεπτά(ανάγνωσης) ” << Τάσο πού πάμε ρε…Τάσο πού πάμε.. >>. Ακουγόταν περιστασιακά γύρω μου.. κάποιες φορές πίσω από έναν βράχο και άλλες μέσα από την πυκνή βλάστηση. Μετά από λίγο όμως η φωνή που αρχικά  έμοιαζε να ρωτά, τώρα, όλο και περισσότερο, γινόταν μια φωνή αγωνίας πάρα απορίας. “ Σούρουπο και το τελευταίο φωςContinue reading “Φρακτό π.122”